Graag wil ik mijn persoonlijke ervaring met REIKI met je delen. Ik schrijf REIKI met opzet nu in hoofdletters want het heeft voor mij een enorme betekenis gehad. Ik zat in een behoorlijke emotionele dip, populair gezegd. Het besef dat dat ooit zou gebeuren was er altijd al geweest, er was teveel oude pijn onopgelost gebleven. Maar het besef het zelf te willen oplossen was ook in hoge mate aanwezig, dus toen de tijd zich aandiende en ik me steeds meer realiseerde dat ik de controle over mezelf dreigde te verliezen was het tijd om aan de bel te trekken. Mijn eerste ervaring met een psycholoog: het paste niet bij mij, die conclusie was al snel getrokken. Daarmee wil ik niet zeggen dat een psycholoog geen uitstekend werk verricht, maar het paste niet bij mijn persoonlijkheid. En dat werd mijn eerste ervaring met reiki. Mijn overtuiging is dat wanneer je iets nodig hebt, het vanzelf op je pad komt. Dit was in de vorm van een vriendin die met reiki werkte en bij mij op ziekenbezoek kwam. Zij stelde voor mij te behandelen met reiki. Mijn eerste reaktie: wie is dat? Nadat ze mij dit had uitgelegd dacht ik nou ja, baat het niet dan schaadt het niet. En het ongelooflijke gebeurde! Ik had me van mijn leven nog nooit zo ontspannen gevoeld, weg was het nerveuse opgejaagde gevoel, het enige wat achterbleef was volledige ontspanning en pure rust. Mijn man vroeg s'avonds of ik kalmerende middelen had gebruikt want dit was voor hem een 'nieuwe Rita'. Toen kwam het besluit zelf met reiki verder te gaan, nadat ik een half jaar wekelijks een behandeling kreeg met uiteraard de nodige gesprekken was ik een ander mens geworden. Hierbij wel met de kanttekening dat mijn toenmalige reikimasters werkelijk geweldige mensen waren met een fantastisch gevoel voor liefde, en die ik nog steeds een warm hart toedraag. Bij hun heb ik toen mijn eerste graad gehaald. Hierna heb ik jarenlang aan veel mensen die "opeens op mijn pad " kwamen reiki kunnen doorgeven. Een jaar na mijn reiki II inwijding onstond al snel het gevoel reikimaster te worden zodat ik de mogelijkheid had andere mensen van reiki deelgenoot te maken.Ik ben ingewijd volgens de traditionele Usui-methode, maar mijn grootste wens is reiki toegankelijker te maken voor meer mensen. Volgens de traditionele methode hoort bij reiki II en reiki III een behoorlijk geldbedrag gevraagd te worden. Persoonlijk vind ik dat erg jammer ook al begrijp ik de achterliggende gedachte wel. Je moet er iets voor over hebben. Mijn overtuiging is echter als je op een bepaald moment met reiki gaat werken en daar je levenswerk van maakt dan heb je daar al alle toewijding in gelegd die je maar kunt bedenken. Meer kun je er niet voor over hebben. Reiki is zo mooi en geeft zoveel liefde dat het eigenlijk bijzonder jammer is dat wij deze gave die we toch allemaal vanaf onze geboorte hebben meegekregen, na verloop van tijd verliezen door allerlei ervaringen en beperkingen die we in ons leven tegen komen, dat we dan voor diezelfde gave, zo'n enorm geldbedrag moeten betalen. Dat er voor de intiaties betaald moet worden vind ik logisch, een reikimaster maakt daar vele dagen voor vrij en mag dan ook iets terug vragen. Als ik een baas heb, verwacht ik ook dat hij voor mijn prestaties betaalt. Op deze manier hoop ik dat er vele mensen op den duur voor reiki kiezen en ik hoop dat de reikimasters die wel aan deze traditie vast houden begrijpen dat ik niemand wil kwetsen of met een wijzend vingertje wil toespreken. Iedereen heeft het recht de dingen op zijn eigen manier in te vullen. Dat geldt voor iedereen. Liefde, licht en kracht voor allemaal.
|